بررسی سیستماتیک انحنای گردنی افراد سر به جلو

چکیده به منظور بررسی انحنای گردنی افراد سر به جلو و افراد سالم، 300 نفر از دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه (150دختر و150 پسر) به صورت تصادفی انتخاب و با استفاده از نرم افزار ppv (posture pro v) ارزیابی و غربال شدند و در آخر از میان آنان 14 نفر که دارای وضعیّت شدیدتر fhp (forward head posture) بودند، با سن 32/2±23 سال، و قد 6/4±163 سانتیمتر به عنوان افراد دارای وضعیّت سر به جلو fhp و 14 نفر از کسانی که دارای کمترین میزان fhp بودند، با سن 35/2±8/22 سال، و قد 8/6±64/171 سانتیمتر به عنوان افراد سالم جهت مقایسه انتخاب شدند و با رضایت کامل در مراحل بعدی آزمون شرکت کردند.     در این تحقیق توصیفی ـ تحلیلی از آزمودنی ها رادیوگرافی جانبی مهره های گردنی به عمل آمده و میزان جا به جایی سر به جلو aht (anterior head transition)، لوردوز گردنی (c2 - c7) و انحنای فوقانی (c1-c2) گردنی آن ها ارزیابی شد. برای بررسی تفاوت میانگین های دو گروه سالم و دارای وضعیّت fhp از آزمون t دو گروه مستقل استفاده شد. هم چنین برای بررسی ارتباط متغیّر ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون با سطح معنا داری (p بررسی یافته های پژوهش نشان داد: 1- بین میزان لوردوز گردنی (c2-c7)، جا به جایی سر به جلو (aht)، و اضافه بار واردآمده بر مهره های گردنی دو گروه آزمودنی سالم و سر به جلو، تفاوت معناداری (p2- بین وضعیّت سر به جلو (fhp ) با ahtو لوردوز گردنی (c2 - c 7) هم چنین میان aht و اضافه بار واردآمده بر مهره های گردنی ارتباط معناداری (p0.05). نتایج نشان داد که وضعیّت سر به جلو موجب بروزکیفوزگردنی گردید و در وضعیّت های شدید سر به جلو ممکن است یک انحنای s شکل که نتیجة کاهش انحنای تحتانی مهره های گردنی (c2 - c7) و افزایش انحنای فوقانی مهره های گردنی (c1-c2) است، ایجاد گردد. این وضعیّت در واقع عضلات بخش پایینی جلوی گردن کوتاه شده و عضلات بخش بالایی آن در وضعیّت های شدید دچار کشیدگی شده است. از طرف دیگر، عضلات بخش خلفی ـ تحتانی گردن کشیده شده و در حالات شدید عضلات بخش بالایی گردن دچار کوتاهی شده اند. با توجّه به نتایج پژوهش حاضر می توان اظهار داشت، وضعیّت سر به جلو موجب کاهش لوردوز طبیعی گردن و ایجاد کیفوز گردنی می گردد.